Vrijdag 29 juni voor het ochtendgloren zouden we vertrekken richting Panama dus gingen we de avond voordien al bij An en Pepijn slapen. Pepijn vliegt mee naar Panama. Wij sliepen op de zetels. Arno snurkte echt megaluid, maar verder hebben we goed kunnen slapen. Om zes uur moesten we al uit ons bed. Dat was niet zo fijn voor Yoren want die was al een paar daagjes gewend om uit te slapen tot elf uur. An bracht ons naar station Gent-Dampoort om de trein naar Antwerpen-Berchem te nemen. Van Antwerpen vertrokken we met de IC-trein naar Schiphol.
In Schiphol probeerden we in te checken via de electronische incheck-balie maar dat lukte niet omdat we voor de terugvlucht alleen vliegen en dus gebruik moeten maken van de UM (Unaccompanied Minor) service. Dus dan toch maar aanschuiven voor de gewone check-in en Pepijn zijn bagage gaan inleveren. S’middags was het tijd om op het vliegtuig te stappen, maar we moesten nog een halfuur wachten voor het opstijgen :-(. Er was wat vertraging omdat er iets op de startbaan was. Maar het was niet zo erg, we konden al films kijken. Er waren veel toffe films zoals: Justice League, Star Wars 8, Maze Runner 3, GVR (Grote Vriendelijke Reus), Ice Age 5 en Suicide Squad. De steward had een heel grappig Hollands accent. Na tien uur vliegen kwamen we aan op de luchthaven van Panama City. Jammer genoeg konden mama, Arthur en Gitane ons niet opwachten want de bussen reden niet. Er was een moord gebeurd op weg naar de luchthaven waardoor alle verkeer in die richting blok stond. Dus namen we de taxi naar de Allbrook Mall waar mama en de rest ons opwachtte.
We konden onze benen strekken voor een paar uur in Allbrook Central busstation (een mega groot trein, metro en busstation in Panama stad), gingen ronddrentelen in Allbrook Mall (de grootste mall van Midden en Zuid Amerika), aten chicken pie (en ons maag was al een beetje aan het protesteren van de lange reis en vreemde etensuren. Panama is immers 7u achter op de Belgische tijd) en speelden wat spelletjes met Gitane tot we knock-out waren. Dat zag er ongeveer zo uit:
Om 23u Panama tijd, oftewel 6u s’ochtends Belgische tijd, kropen we op de nachtbus naar David. Dit is nog een rit van zes uur, op een frigo bus. De Panamenen vinden 17 graden voor de aircon op de bus perfect. Dat is een groot verschil met de buiten temperatuur die gemiddeld net boven de 30 graden is. Arno sliep bijna de ganse rit maar Yoren kon zeer lang niet slapen L. Wij zaten vanboven op de dubbeldekker. Dat was fijn.
Van David moesten we nog naar Almirante. Dat was een busrit van 4 uur op een kleine lokale bus. Die busrit ging door de heel hoge bergen over kronkelende bergpaden. Daarom duurde het zo lang, want het is maar 120km. Het uitzicht was wel fantastisch: we zagen veel roofvogels en de begroeiing was zeer groen.
Eenmaal aangekomen in Almirante namen we de taxi naar de watertaxi. De watertaxi is eigenlijk een soort ferry maar kleiner en veel sneller. De watertaxi was zeer snel en ging langs enkele mangrove eilanden en die waren echt wel indrukwekkend. Eenmaal aangekomen op het hoofdeiland namen we nog een watertaxi maar deze keer was het naar Isla Carenero, daar is de yachthaven waar Exodus gestrand ligt.
We waren dus ongeveer 36u onderweg met trein- vliegtuig- taxi- dubbeldekker bus- lokale bus- taxi- supersnelle watertaxi en gewone watertaxi. Een hele ervaring en helemaal nog niet moe ;-).
Deze marina is trouwens een uitzondering op alle andere marina’s die we tegenkwamen; je mag er namelijk in zwemmen. Dus sprongen we bijna direct in het water en zagen veel kleine visjes.