Hier in deze anekdote willen we iets meer vertellen over de tijd die we in het water zaten en wat we er allemaal zagen. We gingen verschillende snorkelplekken verkennen: Solarte, Bastimentos, Zapatillas, Blue Fields, Crawl Cay, Dolphin Bay, en nog een hoop andere Cays en Bays.
Net zoals aan land alles groeit en bloeit in de jungle, is het onder water niet anders. Er zijn koralen in alle kleuren en vormen, vissen in alle kleuren en maten. We merkten ook dat de mangroveneilanden werken als kweekvijver of broeikast voor talloze vissoorten. Het koraal begint op een diepte van 50 cm en is vers van de pers, levendig in kleur, en in allerlei rare vormen (kelken, brein, staven, bloemvormig, varen, blad, …). Het is tof dat het koraal zo onaangetast is en dat je zonder moeite je ogen de kost kan geven. Je moet namelijk niet naar beneden duiken om een perfect beeld te hebben.
Aan de wortels van de mangroven groeien koralen, sponsen, poliepen, schelpjes, … Tussen de koralen en de lange mangrove wortels verbergen zich allerhande vissoorten: Dikke vette barracuda’s, baby snappers, kleine en grote grunts, en veelkleurige koraalvisjes. Je ziet tussen de koralen ook dunne en dikke zeesterren, zeedruiven
Wat ons vooral bijblijft zijn de talrijke kleine groene visjes die in scholen van een duizendtal exemplaren rondzwemmen. 
Op verschillende plaatsen in Bocas zijn deze kleine visjes te vinden. De leukste echter was op terugweg van Dolphin Bay, waar we één van de uitlopende koraalriffen gingen verkennen. Het koraalrif was niet zo fantastisch want het was nog niet lang geleden dat we in Crawl Cay van alle fantastische dingen zagen, en in Dolphin Bay de mangrove kweekgronden zagen. Maar wat we hier het leukst vonden, waren de kleine visjes. Als je onder hen door zwemt lijkt het alsof er een wolk de zon bedekt. Het meeste plezier beleefden we door er door te zwemmen, ze vormen gewoon een weg voor je! Heb je ooit in de tekenfilms al van die viswolken gezien die de gedaante van een vis of een pijl of zoiets aannemen? Wel, dat is echt zo. Arno had heel veel plezier om met de vissen te spelen. Hij zwom door de wolk heen, liet hen over zich springen, deed hen in een vorm schrikken enzovoort. Mama en Yoren daarentegen zaten een speciale vis achterna.
En voor we het wisten, zat de vakantie er terug op. De tijd was voorbijgevlogen. We zouden nog veel meer kunnen vertellen, maar schrijven de blogs op de lange terugrit naar de luchthaven en de tijd is op… We tellen al af naar de paasvakantie!