We zeilden naar Bahia Honda op Bastimentos eiland.
Bastimentos is een van de grotere eilanden waar ook Red Frog beach te vinden is. We moesten opnieuw goed opletten voor de ondiepe delen en om in het juiste kanaal onder water te varen. We werden beloond voor onze waakzaamheid door een bezoek van dolfijnen! Nice!
We wouden er de bat caves bezoeken. We verkenden de baai met onze kleine boot op zoek naar de ingang van de rivier die naar de grotten toeleidt. We stopten op verschillende plaatsen bij lokale huisjes om in gebroken spaans te vragen waar de rivier en de grotten waren. We bleken een gids nodig te hebben omdat het niet aangeduid staat en mama’s spaans niet goed genoeg is om de wegomschrijving te verstaan. De derde keer vragen was het raak. Bernardo kon ons wel gidsen.
De volgende ochtend om 9u pikten we Bernardo, een indiaan van Bastimentos, op en hij toonde ons de verdoken ingang van een smal riviertje, een hoop kronkels later kwamen we uit bij een bordje waarop stond dat we op de juiste plaats waren.
We wandelden voor 20 minuten door de jungle: bananeplanten, cocosbomen, cacaobomen, gigantische bamboe, mini kikkertjes, vreemde paddestoelen, yellowtail birds die vreemde geluiden en speciale nesten zoals afrikaanse wevertjes maakten. Een leuke tocht met veel te zien.
Door de grot liep een zoetwaterrivier. We kregen elk een koplamp van Bernardo en toen Yoren zijn licht omhoog scheen werden we verwelkomd door honderden piepjes van vleermuizen.
Verder waadden we door de rivier in de grot en zagen we een soort spinachtige beesten, een kruising tussen een spin en een ander insect. Na een tijdje stappen kwamen we op een plateautje. Hier konden we onze zakken en overtollige kleren achterlaten want het vervolg werd diep tot borsthoogte.
Meme besloot dat dat iets teveel van het goeie was en bleef achter om de nachtgeluiden in de grot te filmen.
Wij zetten onze weg verder door steeds dieper wordend water. Gitane hing op Arthur’s rug en mama kroop erachter om mee te helpen. Wij volgden de gids door de verschillende putten tot we bij een poel met koud water kwamen. De gids toonde voor, gewoon inspringen voor een frisse duik, wat rondzwemmen en dan naspoelen in de waterval douche. Het was heel tof om in het donkere water te springen, een klein beetje spannend ook 🙂
Daarna was het tijd om terug te keren via dezelfde weg uit de grot. Bernardo toonde ons hoe fossiele haaietanden te vissen in het rivierwater en ving visjes met zijn blote handen. Hij legde uit dat bij de ingang de weg splitst. De tweede tak kan je voor 5 a 6u volgen, onder Bastimentos door. Bij de uitgang dacht Arno iets speciaal te vinden, het is wit, het blinkt en stinkt… Groot was zijn ontgoocheling toen het vleermuiskakka bleek te zijn!
Druipend stapten we terug door de jungle tot aan ons bootje. Op de terugweg ontdekten we ook waarom we voordien de beroemde red frog nooit in het wild zagen: de meeste exemplaren zijn niet groter dan een klein insect, een kever.
We mochten zelf op t riviertje terug varen want Bernardo bleef ginder achter. Gitane was ontroostbaar omdat ze haar fossiele haaietanden op de laatste 5 meter van het pad, in het gras, liet vallen en ze natuurlijk niet meer terug kon vinden… Na een paar chocolade eitjes op de Exodus was haar groot verdriet snel vergeten!
En met die laatste uitstap werd het alweer tijd om aan de lange terugreis naar Belgie te beginnen. Tot later, Bocas!
